ظرفیت سازی نهادی راهکاری برای برنامه‌ریزی گردشگری همکارانه

بر اساس رویکرد گردشگری پایدار، موفقیت هر پروژه گردشگری مستلزم شناخت و درک کیفیت حمایت جامعه میزبان و جلب همکاری تمامی ذینفعان است. برای دستیابی به یک همکاری موفق در برنامه‌ریزی شناسایی ذینفعان بالقوه و قانونی کردن فرایند حضور آن‌ها اهمیت ویژه‌ای دارد. این امر در برنامه‌ریزی گردشگری به دلیل تنوع سازمان‌های درگیر با منافع متفاوت و بعضاً متضاد اهمیت بیشتری می‌یابد. چنانچه گروه‌های درگیر در فرایند را فراتر از بازیگران سازمانی دانسته و آن‌ها را تمامی گروه‌های متاثر از اقدامات دیگران در حوزه گردشگری بدانیم، شمولیت و جایگاه برنامه ریزی گردشگری همکارانه دوچندان شده و این سوال را پیش روی ما قرار می‌دهد که در چه شرایطی می‌توان گفت که ذینفعان در فرایند برنامه‌ریزی درگیر شده‌اند؟ به منظور پاسخ به این سوال پژوهش حاضر با مرور پژوهش‌های پیشین و با تکیه بر تحلیل استنتاجی، به برقراری ارتباط بین مولفه‌های ظرفیت‌سازی نهادی و برنامه‌ریزی گردشگری همکارانه پرداخته است. ظرفیت‌سازی نهادی نحوه‌ی حرکت از حکمرانی به سمت حکمروایی را با تکیه بر توزیع قدرت متمرکز دولت مرکزی به سطوح پایین‌تر بیان می‌کند. نتیجه این مطالعه چارچوبی را برای ارزیابی همکاری در برنامه‌ریزی گردشگری با تکیه بر مفهوم ظرفیت‌سازی نهادی در سه بعد سرمایه دانشی، سرمایه اجتماعی و نظام اجرایی ارائه‌ داده است.