مدیریت انرژی های زیستی با مصرف کم کربن درراستای توسعه پایدار(مطالعه موردی انرژی الکتریکی حاصل از انرژی های های نو)

پدیده زیست‌محیطی تغییرات آب و هوایی با آثاری نظیر افزایش سطح آب دریاها، طوفان و سیلاب و افزایش فجایع طبیعی، کاهش ذخیره یخ و افزایش میزان ذوب برف و یخ، فرآیند توسعه در کشورهای در حال توسعه را با موانع و مشکلات جدی روبه‌رو کرده است. مشاغل غیررسمی و مشاغل خانگی و مشاغلی نظیر کشاورزی و دام‌داری در اثر تحولات زیست‌محیطی ناشی از تغییرات آب و هوایی، بیش از سایر مشاغل با چالش‌ها و موانع جدی مواجه شده است .اقتصاد سبز به همراه مدیریت انرژی دارای شاخصه‌هایی نظیر دستیابی به رشد اقتصادی از طریق تجارت و سرمایه‌گذاری برای افزایش کارآیی منابع و انرژی موجود و ممانعت به‌عمل‌آوردن از کاهش خدمات اکوسیستم و آسیب رساندن به اکوسیستم است. می‌تواند معضل فقر را کاهش دهد و منجر به ارتقای رفاه در سطح جامعه شود. همچنین می‌تواند از طریق کاهش وابستگی به منابع طبیعی و جلوگیری از تخریب اکوسیستم و ایجاد زمینه برای تحقق رشد اقتصادی پایدار و همه‌جانبه، برابری را در جامعه افزایش دهد. این تعریف تا اندازه زیادی منطبق با مفهوم توسعه پایدار و ابعاد سه‌گانه اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی آن است. بنابراین کمیت مطلوب مدیریتی مربوط به انرژی باید به منظور بهبود در سیستم و ارزیابی با الزامات سیستمی انتخاب شود.توسعه پایدار به معنی ارائه راه حل هایی در مقابل الگوهای سنتی کالبدی، اجتماعی و اقتصادی توسعه است که بتواند از بروز مسائلی همچون رواج بی عدالتی، پائین آمدن کیفیت زندگی انسانی، آلودگی، تخریب محیط زیست و ... جلوگیری کند.