بررسی پارامترهای زیست­ محیطی موثر بر انتخاب زیستگاه غاز پیشانی سفید (anser albifrons) با استفاده از روش آنتروپی بیشینه

کشور ایران دارای سابقه­ی طولانی در زمینه­ی رسیدگی به مسایل زیست‌­محیطی می­باشد و جزء اولین کشور­هایی است که دارای قوانین حفاظت از طبیعت و مناطق حفاظت­‌شده می‌باشد و از پیشگامان و بنیانگذاران کنوانسیون مهم رامسر محسوب می­شود،‌ با این حال اطلاعات جامعی از وضعیت تنوع­زیستی تالاب‌­ها در دسترس نیست. نبود اطلاعات جامع از وضعیت تنوع­زیستی حیات­وحش از یک سو و اثرات مخرب تغییرات اقلیم بر روی اکوسیستم­های تالابی که به طور فزاینده­ای تحت تاثیر این تغییرات بوده­اند از سوی دیگر باعث کاهش تنوع­زیستی زیستمندان مناطق تالابی بخصوص پرندگان شده است. از آنجایی که تالاب­ها مناطقی با اهمیت جهانی جهت زادآوری و استراحت بسیاری از پرندگان مهاجر هستند، لذا تعیین پارامتر­های زیست­محیطی موثر بر زیستگاه پرندگان امری بسیار ضروری است. غاز پیشانی سفید(anser albifrons) به عنوان یکی از گونه­های شاخص ساکن مناطق تالابی، به صورت زمستان­گذران در آذربایجان و نواحی جنوبی دریای خزر و به تعداد اندک در استان­های خوزستان، فارس و سواحل شمالی­تر خلیج فارس دید می­شود. این مطالعه با هدف شناسایی پارامتر­های زیست­محیطی موثر در زیستگاه غاز پیشانی سفید با استفاده از روش آنتروپی بیشینه (maxent) موجود در پکیج دیسمو تحت نرم­افزار r انجام شده است. از 22 پارامتر زیست­محیطی استفاده شد. نتایج به ترتیب، اهمیت بیشتر پارامتر­های فاصله از مناطق تالابی، فاصله از مناطق کویری، ارتفاع از سطح دریا، میزان بارش مرطوب­ترین فصل سال، فاصله از جاده­ها را نسبت به بقیه­ی متغیرها در مطلوبیت زیستگاه گونه­ نشان می­دهد، لذا جهت حفاظت از این گونه­ی شاخص و کلیدی اکوسیتم­های تالابی می­بایست توجه ویژه­ای به این پارامتر­های زیستگاهی شود.