ارائه مدلی جهت سنجش وضعیت زیست‏پذیری خانوارهای روستایی در شرایط خشکسالی

پژوهش حاضر با هدف کلی طراحی مدلی جهت سنجش وضعیت زیست‏پذیری خانوارهای روستایی در شرایط خشکسالی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل همه خانوارهای روستایی شهرستان هندیجان واقع در استان خوزستان می‏باشد که تعداد کل آن‏ها 1906 خانوار است و با استفاده از جدول کرجسی و مورگان، تعداد 230 نفر از آن‏ها به روش نمونه‏گیری طبقه‏ای تصادفی با انتساب متناسب انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه‏ای محقق ساخت بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده‏ها از نرم‏افزارهای spss19 و lisrel8.54 و برای نشان داده محدوده جغرافیایی مطالعه از arcgis10.5 استفاده شد. نتایج شاخص‏های چهارده‏گانه در چهار بعد اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و زیست محیطی از دیدگاه خانوارهای روستایی مدنظر قرار گرفت. نتایج نشان می‏دهد میانگین عددی حاصل از محاسبه‏ی شاخص زیست‏پذیری خانوارهای روستایی در میان پاسخگویان نشان دهنده‏ پایین بودن مقادیر میانگین به دست آمده از حد متوسط (میانه نظری 5/2) در 10 شاخص (اشتغال و درآمد، فعالیت‏های غیرزراعی، درآمد انتقالی، پیوستگی و تعلق مکانی، امنیت فردی و اجتماعی،‌ مشارکت و همبستگی، کیفیت بصری، خدمات زیرساختی، چشم‏انداز و آلودگی) از مجموع 14 شاخص مورد بررسی بود. در مجموع با توجه به نتایج می‏توان گفت که روستاهای مورد مطالعه از نظر شاخص‏های فعالیت‏های غیرزراعی، درآمدهای انتقالی، امنیت فردی و اجتماعی، مشارکت و همبستگی در وضعیت بهتری نسبت به سایر شاخص‏ها دارند. علاوه بر این به منظور اعتبارسنجی شاخص‏های مورد بررسی از مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد که بیانگر اعتبار مناسب شاخص‏های مورد بررسی بود.