پتانسیل­های کار آفرینی در استان خوزستان با رویکرد بهره گیری از اراضی شور برای احداث تفرجگاه و گردشگری

به دلیل تمرکز توجه به استفاده از اراضی برای کشت و کار و تولیدات گیاهی، معمولا توجه به جنبه­های دیگر کاربری اراضی مثل احداث پارک­های تفریحی و یا تفرجگاه از نظر دور مانده است. در استان خوزستان مناطق وسیعی از اراضی به دلیل شرایط شور و سدیمی از قابلیت استفاده کمی برای کشت و کار برخوردار است و کمتر به آنها توجه می­شود. این اراضی به دلیل نبود پوشش گیاهی لازم منشاء ایجاد گرد و غبار نیز شده­اند که خود یک خطر دائمی برای استان و مناطق همجوار است. وجود مقدار قابل توجهی از آب­های سطحی و زه­آبهای کشت و صنعت­های نیشکری در استان در جوار بخشی از این اراضی بخصوص در غرب رودخانه کارون و در جنوب اهواز سبب شده است که پتانسیلی برای کشت درختان مقاوم به شوری در مجاور این منطقه برای دستیابی به احداث تفرجگاه و پارک­های مختلف پدید آید. در این نوشتار سعی شده است که امکانات موجود که برای پیشبرد این اهداف مورد نیاز است بررسی شده و در راستای دستیابی به ایجاد پارک و تفرجگاه در این مناطق این امکانات مورد بررسی دقیق و بازنگری قرار گیرد. در این زمینه به برخی از ویژگی­های اقتصادی و اجتماعی شهرها و شهرستان­های مجاور نیز توجه شده است که برای پیشبرد اهداف طرح می­توان از آنها نیز استفاده نمود. توجه به الزامات اقتصادی طرح می­تواند از یک سو برای احداث پروژه مهم باشد و از سوی دیگر می­تواند در راستای نگهداری و پایداری آن در درازمدت نیز مورد توجه باشد.