مروری بر کاربرد مکمل های آنزیمی در پرورش ماهیان خاویاری

ماهیان خاویاری به عنوان گونه های با ارزشی که در دریای خزر زندگی می کنند در سال های اخیر تحت تاثیر عواملی نظیر صید بی رویه، افزایش آلودگی ها و از بین رفتن مکان های تخم ریزی و غیره بشدت در معرض خطر انقراض قرار گرفته اند. پرورش این ماهیان در مزارع پرورشی به عنوان راهکاری مناسب جهت کاهش فشار صید از دریا و نیز تامین نیاز بازار به خوبی گسترش یافته است. در پرورش ماهیان خاویاری نیز مانند بسیاری دیگر از گونه های پرورشی غذا بیشترین هزینه تولید را دربر دارد. در سال های اخیر استفاده از آنزیم های مکمل غذایی با هدف افزایش راندمان غذا، کاهش هزینه تولید، تجزیه مواد ضد مغذی جیره، سلامت تولید و کاهش آلودگی محیط زیست در صنعت آبزی پروری رواج یافته است. استفاده از این مکمل های آنزیمی از طریق وسعت بخشیدن به دامنه مواد اولیه جیره، کاهش دفع مواد مغذی و حفظ عملکرد جیره های با کیفیت پایین، ضمن بهبود رشد، صرفه جویی اقتصادی را به همراه دارد و با کاهش هزینه های تولید زمینه افزایش سرمایه گذاری در این صنعت و توسعه روزافزون پرورش ماهیان خاویاری را فراهم می کند. استفاده از آنزیم هایی نظیر تریپسین، تریپسین پوشش دار، کمین، فیتاز، ناتوزایم پلاس در جیره غذایی ماهیان خاویاری اثرات مثبت را به همراه داشته که در این مقاله به بررسی مطالعات صورت گرفته در این زمینه پرداخته می شود.