جانمایی کانال ارتباطی جدید در خلیج گرگان

با ادامه روند کاهش سطح آب در آینده در دریای کاسپی، انسداد تنها راه ارتباطی خلیج گرگان با دریای مادری در ناحیه چاپاقلی میسر خواهد بود. بر این پایه یافتن راه حلی برای ارتباط دهی خلیج با دریای کاسپی از طریق احداث یک کانال جدید می تواند حیات این بوم سازگان را تضمین نماید. مقاله حاضر نسبت به بررسی وضعیت تعویض آب در خلیج گرگان از طریق کانال های ارتباطی جدید و لایروبی کانال های قدیم و همچنین نیاز برای عملیات لایروبی تحت سناریوهای کاهشی سطح آب در دریای کاسپی می پردازد. در این تحقیق نسبت به جفت نمودن به هنگام ماژول های هیدرودینامیک و انتقال-پخش از مدل مایک21 در چهار تراز منفی 27، 5/27، 5/28 و 5/29 متر اقدام گردیده است. نتایج پژوهش نشان داده است که کانال های گلوگاه و انزان با داشتن کم ترین زمان تعویض آب در تمامی ترازهای کاهشی آب در اولویت پژوهش و اجرا قرار دارند. کانال های اسماعیل سای، آشورآده و خزینی دارای بیشترین زمان تعویض آب بوده و همچنین بیشترین نیاز برای میزان لایروبی را در هر تراز کاهشی در نظر گرفته شده دارا می باشند. نظر به اتصال کانال انزان به عمیق ترین بخش خلیج گرگان پیشنهاد می گردد تا کانال مذکور به عنوان کانال اتصال دهنده خلیج گرگان مورد توجه جامعه پژوهشی و مسئولین واقع گردد.