تاثیر رویکرد هیجان مدار بر ناگویی هیجانی و شادکامی زناشویی زوجین دچار طلاق عاطفی

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی زوج‌درمانی با رویکرد هیجان مدار بر ناگویی هیجانی و شادکامی زناشویی زوجین دچار طلاق عاطفی انجام گرفت. این پژوهش از نوع مطالعات نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی زوجین ناسازگار مراجعه‌کننده به دادگاه خانواده، شوراهای حل اختلاف و مراکز مشاوره منطقه 1 شهر تهران در طول فصل زمستان 1397 بودند. برای انتخاب نمونه آماری از بین زوجین واجد شرایط ورود به مطالعه با روش در دسترس، 20 زوج (40 نفر) انتخاب و به‌صورت تصادفی در گروه آزمایش و گروه کنترل جایگزین و سپس رویکرد هیجان مدار طی 8 جلسه 90 دقیقه‌ای برای گروه‌ آزمایش اجرا شد. برای جمع‌آوری اطلاعات پژوهش از پرسشنامه‌های شادکامی زوجین تگریان و ناگویی هیجانی تورنتو در دو مرحله پیش و پس‌آزمون استفاده گردید. یافته‌های حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که بین دو گروه کنترل و آزمایش در میزان ناگویی هیجانی و شادکامی زناشویی بعد از تعدیل اثر پیش‌آزمون تفاوت معنی‌دار وجود دارد و به عبارتی شادکامی زناشویی زوجین نسبت به گروه کنترل افزایش و ناگویی هیجانی کاهش یافته بود؛ بنابراین با توجه به نتایج به‌دست‌آمده زوج‌درمانی با رویکرد هیجان مدار بر افزایش شادکامی زناشویی و کاهش ناگویی هیجانی زوجین دچار طلاق عاطفی تاثیر دارد.