رابطه ویژگی‌های شخصیتی، شیوه‌های فرزندپروری و خودخاموشی در نوجوانان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ویژگی‌های شخصیتی و شیوه‌های فرزندپروری با خودخاموشی در نوجوانان 18 تا 21 ساله شهر کرمانشاه بود. طرح پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی-همبستگی بود. از بین تمامی نوجوانان 18 تا 21 ساله شهر کرمانشاه تعداد 250 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب و به پرسشنامه‌های ویژگی‌های شخصیتی، شیوه‌های فرزندپروری و خودخاموشی پاسخ دادند. یافته‌های حاصل از ضریب همبستگی نشان داد که بین ویژگی‌های شخصیتی روان رنجوری و باز بودن به تجربه و شیوه‌های فرزندپروری سهل گیرانه و مستبدانه با خودخاموشی رابطه منفی و بین ویژگی‌های شخصیتی برون‌گرایی، توافق جویی و وجدانی بودن و شیوه فرزندپروری مقتدرانه با خودخاموشی رابطه مثبت وجود دارد. همچنین رگرسیون پیش‌بینی خودخاموشی نوجوانان از روی متغیرهای ویژگی‌های شخصیتی و شیوه‌های فرزندپروری معنی دار بود. بر این اساس می‌توان نتیجه‌گیری نمود که مسئولان و فعالان حوزه سلامت روانی افراد جامعه بایستی به نقش ویژگی‌های شخصیتی و شیوه‌های فرزندپروری توجه داشته باشند و نتایج پژوهش حاضر را به کار گیرند.