رابطه راهبردهای مقابله ای، خودکارآمدی و سلامت روان در دانشجویان زن

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین راهبردهای مقابله‌ای و خودکارآمدی با سلامت روان دانشجویان انجام شد. روش پژوهش همبستگی بود که 150 نفر به‌عنوان نمونه با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای از بین کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران انتخاب و به پرسشنامه‌های 28 سوالی سلامت عمومی گلدبرگ و هیلی یر، راهبردهای مقابله‌ای فولکمن لازاروس و خودکارآمدی عمومی شرر و مادوکس پاسخ دادند. یافته‌های حاصل از همبستگی نشان داد که بین راهبردهای مقابله‌ای و خودکارآمدی با سلامت روان دانشجویان رابطه معنی‌دار، بین راهبردهای مقابله‌ای مسئله مدار با سلامت روان دانشجویان رابطه مثبت و معنی‌دار و بین راهبردهای مقابله‌ای هیجان مدار با سلامت روان دانشجویان رابطه منفی و معنی‌داری وجود داشت؛ همچنین براساس تحلیل رگرسیون، خودکارآمدی نیز با سلامت روان دانشجویان همبستگی مثبت داشت. با توجه به نتایج حاکی از آن است که آن دسته از دانشجویانی که احساس خودکارآمدی بالاتری دارند، از سلامت روان بالاتری برخوردارند و در مواجهه با دشواری های زندگی از راهبردهای سازگارانه تری استفاده می کنند. افزون بر این دانشجویانی که از سلامت روانی پایین تری برخوردارند راهبردهای ناکارآمدتری به کار می گیرند که لازم است در فرایند تشخیص و درمان این امر بیش‌ازپیش موردتوجه قرار گیرد.