کاربست واقعیت درمانی گروهی برای مادران دارای کودک اتیسم: اثرها بر انعطاف‌پذیری و بهزیستی روانشناختی

داشتن یک کودک مبتلابه اختلال اتیسم می‌تواند منجر به تجربه هیجانات و احساسات ناخوشایند در والدین آنان گردد. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش اثربخشی مشاوره گروهی بر اساس واقعیت درمانی بر انعطاف‌پذیری و بهزیستی روانشناختی مادران با کودک اتیسم انجام گرفت. پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود که 31 نفر از مادران کودکان مبتلابه اختلال طیف اتیسم مراجعه‌کننده به مرکز روانشناختی پایا با روش نمونه‌گیری در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و 16 نفری کنترل جایگزین شدند و به پرسشنامه انعطاف‌پذیری شناختی و بهزیستی روان‌شناختی ریف پاسخ دادند. گروه آزمایش، آموزش واقعیت درمانی را به ‌مدت 7 جلسه 90 دقیقه‌ای و به‌صورت هفتگی دریافت کردند، درحالی‌که گروه گواه در معرض هیچ مداخله‌ای قرار نگرفتند. نتایج آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره حاکی از تفاوت معنی‌دار بین نمرات انعطاف‌پذیری و بهزیستی روانشناختی دو گروه بود؛ بدین ترتیب، آموزش واقعیت درمانی موجب افزایش انعطاف‌پذیری و بهزیستی روانشناختی در مادران گروه آزمایش شد. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده می‌توان از آموزش واقعیت درمانی گروهی به‌عنوان روشی موثر و مفید در افزایش انعطاف‌پذیری و بهزیستی روانشناختی مادران کودکان اتیسم در مداخلات درمانی و بالینی استفاده کرد.