تفکر وجودی، جستجوی معنا و وجود معنا در زندگی: میانجیگری رضایت از زندگی

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین تفکر وجودی و معنا در زندگی و بررسی نقش واسطه ای رضایت از زندگی در ارتباط بین این دو مولفه است. روش پژوهش از نوع همبستگی بود و از بین تمام دانشجویان مشغول به تحصیل در دانشگاه های شهر تهران در سال تحصیلی 96-97، تعداد 208 نفر با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس به عنوان نمونه انتخاب و به مقیاس تفکر وجودی (set)، پرسشنامه رضایت از زندگی (swls) و پرسشنامه معنا در زندگی (mlq) پاسخ دادند. یافته های حاصل از ضریب همبستگی نشان داد که بین تفکر وجودی و معنا در زندگی، جستجوی معنا و وجود معنا ارتباط مثبت و معنی‌داری وجود دارد و تحلیل مسیر بیانگر آن بود که رضایت از زندگی نقش واسطه ای معنی‌داری در تمامی این رابطه ها ایفا می کند. براساس یافته های به‌دست‌آمده می توان نتیجه گرفت که تفکر وجودی با واسطه رضایت از زندگی با معنا در زندگی افراد ارتباط دارد.