آگاهی واج شناختی در افراد دچار آسیب واژگانی

این پژوهش با هدف مقایسه مولفه های آگاهی واج شناختی در دو گروه دچار آسیب واژگانی گروه ناتوان خواندن و دیکته (18=n) و بهنجار (18=n) انجام شد. این 36 نفر از دانش‌آموز پایه دوم و سوم بودند که افراد دچار آسیب واژگانی بر پایه ملاک های اختلال یادگیری اختصاصی و افراد بهجار بر اساس نظر معلم انتخاب شدند. از خرده آزمون های خواندن نُما شامل حذف آواها، زنجیره کلمات و قافیه برای سنجش آگاهی واج شناختی استفاده شد. نتایج نشان داد که گروه دچار آسیب واژگانی در تمام مولفه های آگاهی واج شناختی نسبت به گروه بهنجار ضعیف تر هستند. به نظر می رسد افراد دچار آسیب واژگانی دانش اندکی از حروف و واج ها برای خواندن و نوشتن دیکته و همچنین برای تشخیص کلمات و واج ها دارند که می‌توان با آموزش و مداخلات به‌موقع گامی را در جهت بهبود یادگیری آنها برداشت.