کاربست مداخله مسئله محور برای مادران دارای کودک اتیسم با ارزیابی شناختی سازش نایافته

یافته‌های گسترده روان‌شناسی شناختی حکایت از این امر دارد که برنامه آموزش حل مسئله خانواده محور به ارتقا مهارت‌های میان فردی والدین برای ایجاد تعامل موثر با فرزندانشان نقش شایانی ایفا می‌نماید. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر مداخله حل مسئله خانواده محور در مادران کودکان اتیستیک با ارزیابی سازش نایافته و منفی انجام شد. طرح پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. در این پژوهش تعداد 30 مادر دارای فرزند اتیسم از بین مادران دانش آموزان مشغول به تحصیل در مدرسه بشارت، به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و با انتساب تصادفی به دو گروه آزمایش و انتظار تقسیم شدند که به‌منظور اندازه‌گیری ارزیابی شناختی از پرسشنامه فرایندهای ارزیابی شناختی (فولکمن و لازاروس،1985) استفاده گردید. بعد از جمع‌آوری اطلاعات مرحله پیش‌آزمون مادران گروه آزمایش تحت آموزش برنامه حل مسئله خانواده محور طی ده جلسه دو ساعته قرار گرفتند، بعد از پایان جلسات مرحله پس‌آزمون و بعد از فاصله یک‌ماهه مرحله پیگیری اجرا گردید. یافته‌های این پژوهش نشان داد که اجرای برنامه‌ی مداخله حل مسئله خانواده محور، سطح ارزیابی شناختی ثانویه مادران گروه آزمایش را نسبت به گروه انتظار افزایش داد؛ و این اثر بعد مدت یک ماه همچنان پایدار بود. نتایج حاکی از آن است که برنامه آموزشی حل مسئله خانواده محور به‌عنوان یک برنامه کارآمد ارتقای سلامت خانواده دارای کودکان طیف اتیسم از اهمیت فراوانی برخوردار است.