اصلاح خطاهای شناختی دانش آموزان از خلال آموزش‌های مبتنی بر قرآن: اثرها بر بهبود مهارت حل مسئله

در dsm4به نقش فرهنگ در تبیین اختلالات روانی پرداخته شده است، این موضوع در dsm5 تحت مفهومی با عنوان صورت‌بندی فرهنگی اشاره‌شده است و از 16 زاویه بر این نکته تاکید دارد که ارائه خدمات روان‌شناختی اثربخش، نیازمند توجه به پیشینه‌ها و آموزه‌های فرهنگی، قومی، نژادی و ادبیاتی درمان‌جو است. هدف پژوهش حاضر تاثیر اصلاح خطاهای شناختی و رفتاری از طریق آموزش مبتنی بر قرآن، بر مهارت حل مسئله دانش‌آموزان بود. روش پژوهش از نوع پیش آزمون–پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. تعداد 40 دانش‌آموز بر اساس نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای نسبی به عنوان نمونه انتخاب‌ و به صورت تصادفی در گروه آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش طی 9 جلسه، 90 دقیقه‌ای، به‌صورت گروهی تحت آموزش قرار گرفتند و پیش و پس از آموزش مقیاس حل مسئله را کامل نمودند. یافته‌ها نشان داد که آموزش خطاهای شناختی مبتنی بر قرآن می‌تواند بر مهارت حل مسئله و مولفه‌های آن (اعتماد به مسائل، گرایش به اجتناب و کنترل شخصی) موثر باشد همچنین تغییرات آموزش خطاهای شناختی مبتنی بر قرآن، بر میزان مهارت حل مسئله و مولفه‌های آن در مرحله پیگیری، پایدار بوده است. در حل مسائل با رویکرد معنوی، نظام جهت‌گیری فرد نسبت به حل مسئله بر تشخیص و تعریف مسئله و پیدا کردن راه‌حل مسئله تاثیر می‌گذارد. نظام جهت‌گیری مثبت معنوی موجب می‌شود افراد برای رویارویی با سختی‌ها جرئت پیدا کنند و مدیریت استرس در آن‌ها افزایش یابد. همچنین به اتفاق‌های زندگی معنا بدهند و تسلیم رضای خداوند شوند و از بسیاری از تنش‌های غیرضروری در امان باشند و باور دارند که خداوند، آنان را در سختی‌ها تنها نخواهد گذاشت.