تاثیر آموزش هوش هیجانی در سازگاری زنان مطلقه

هوش هیجانی مجموعه‌ای از قابلیت‌های غیر شناختی است که توانایی فرد را در سازگاری با مقتضیات محیطی و فشارهای حاصله افزایش می‌دهد. توانایی افراد در مقابله و سازگاری با رویدادهای زندگی به همکاری متقابل ظرفیت‌های عقلانی و هیجانی وابسته است. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش هوش هیجانی بر سازگاری زنان مطلقه شهر تالش انجام شد. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه کنترل بود. از بین کلیه زنان مطلقه شهر تالش که یک سال از طلاق آن‌ها گذشته و همگی جز افرادی بودند که در مرکز کاهش طلاق بهزیستی تشکیل پرونده داده بودند و حکم طلاق آن‌ها از سوی دادگاه صادرشده بود؛ 30 نفر با روش نمونه‌گیری در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب، سپس به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند و به مقیاس سازگاری طلاق فیشر پاسخ دادند. گروه آزمایش در طی 10 جلسه 2 ساعته تحت آموزش هوش هیجانی قرار گرفتند و پس از اتمام جلسات پرسشنامه سازگاری، مجدد در هر دو گروه (پس‌آزمون) مورد سنجش قرار گرفت. یافته‌های حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش هوش هیجانی در مقایسه با گروه کنترل به‌طور معنی‌داری بر سازگاری زنان مطلقه تاثیر داشته است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که آموزش هوش هیجانی می‌تواند به‌عنوان یک روان‌درمانی انتخابی و موثر در افزایش سازگاری زنان مطلقه استفاده شود و فرد را قادر می‌سازد با به‌کارگیری و بروز به‌موقع مهارت‌های هیجانی با افراد دیگر واکنش‌های مثبت از خود بروز دهد و از رفتارهایی که پیامد منفی دارند اجتناب ورزد.