تفکر و نگرش سیستمی و میزان خلاقیت مدیران شهری (مورد مطالعه مدیران شهری شهرداری مشهد)

تفکر سیستمی نوعی نگاه به جهان هستی و پدیده‌های آن است. پیشرفت روزافزون ابعاد مختلف جامعه بشری در گرو خلق اندیشه های نو و تحول در نگرش است . موانع و عواملی سبب می‌شود انسان‌ها از تفکر سیستمی دور شوند. تفکر سیستمی تفکری کل‌نگر است در حالی که تکیه صرف بر جزء‌نگری، امکان فهم الگوهای حاکم بر پدیده و سیستم را از بین می‌برد.در جهان معاصر علم و تکنولوژی بطور سریع پیشرفت نموده است و مدیریت خلاق در این تحول عظیم نقش کلیدی و تعیین کنندهای دارد. از آنجا که امروزه ارتقاء سطح خدمات در حوزه مدیریت شهری اهمیت بسزایی پیدا کرده است، مسئولیت مدیران شهری افزایش توانایی فکری و خلاقیت مدیران در جهت بهبود کیفیت خدمات از ویژگیهای آنان محسوب می گردد. متفکرین تفکر سیستمی هدف از طرح این نوع تفکر را درک بهتر رفتار پدیده ها و روند تغییر رویدادهایی می دانند که در طبیعت تکوین یافته و تفکر سیستمی با توجه به آن چیزی که در مدل ارائه شده توسط پیتر سنگه آمده است به عنوان یکی از فرمان های یادگیری سازمانی است .تفکر سیستمی پرهیز از تفرق گرایی سیستمی و حرکت به سمت تشکل گرایی سیستمی هدفمند است .در مقاله حاضر با توجه به احتمال ارتباط قابل توجهی که بین دو متغیر تفکر سیستمی و خلاقیت مدیران در ارائه خدمات وجود دارد ،این پژوهش به بررسی رابطه بین این دو متغیر در مدیران شهری می پردازد.