برنامه‌ریزی ظرفیت تولید و فروش در صنعت فولاد با رویکرد پویاشناسی سیستم‌ها (مطالعه موردی: محصول میلگرد، مجتمع فولاد خراسان)

برنامه‌ریزی توسعه ظرفیت تولید همواره یکی از مهم‌ترین چالش‏های پیش‏روی تصمیم‏گیران در شرکت‏های تولیدی بوده است. این تصمیم‏ها معمولاً در قالب برنامه‏های میان‏مدت و بلند‏مدت شرکت لحاظ می‏شود و بار مالی زیادی به همراه دارد. به‌طور سنتی شرکت‏ها با افزایش درآمد به دنبال افزایش ظرفیت تولید هستند، حال آنکه در دنیای واقعی، افزایش آن بدون توجه به دیگر متغیرها مانند توان فروش نتیجه‏ای جز ایجاد هزینه‏های انبارداری و خواب سرمایه درپی ندارد. در پژوهش حاضر با هدف ارائه رویکردی مناسب در راستای تدوین برنامه توسعه ظرفیت تولید و با استفاده از رویکرد پویاشناسی سیستم‏ها سعی می‏شود توسعه‏ای در دیدگاه مدیران به منظور شناخت عوامل تاثیرگذار بر مسئله صورت گیرد و روابط این عوامل به همراه متغیرهای مربوطه به صورت یک سیستم یکپارچه درنظرگرفته شود. این پژوهش متغیرهای توان فروش، میزان سفارشات، هزینه توسعه ظرفیت تولید و فروش، تاخیر تا بهره‏برداری از ظرفیت جدید، قیمت فروش و هزینه‏‏های تولید محصولات را در مدل‌سازی پویا مسئله برنامه‌ریزی توسعه ظرفیت تولید در نظر می‏گیرد و با شبیه‌سازی شرایط واقعی، نتایج تصمیمات در آینده را بررسی می‏کند؛ همچنین با تعریف سناریوهای مختلف برای پارامترهای تاثیرگذار بر مسئله و تحلیل آن‏ها، دیدگاه مناسبی برای شناخت ابعاد مسئله فراهم می‏شود. مسئله برنامه‌ریزی توسعه ظرفیت تولید و فروش در صنعت فولاد از اهمیت بسیار زیادی برخوردارست چراکه نیاز به سرمایه‏گذاری‏های عظیم ملی دارد. در این مقاله محصول میلگرد مجتمع فولاد خراسان به عنوان مطالعه موردی انتخاب شده است و برنامه توسعه ظرفیت تولید مبتنی بر اطلاعات واقعی این محصول در بازار ایران و در شرکت مذکور تعیین می‏شود.