اثر دمای اتصال در فرآیند اتصال فاز مایع گذرا بر ریز‌ساختار، خواص مکانیکی و مقاومت به خوردگی اتصال فولاد زنگ‌نزن 316l به تیتانیوم خالص تجاری مورد استفاده در ایمپلنت های پزشکی

در این پژوهش اثر پارامتر دمای اتصال در فرآیند اتصال فاز مایع گذرا، بر خواص مکانیکی، ریزساختار و مقاومت به خوردگی اتصال تیتانیوم خالص تجاری به فولاد 316l مورد بررسی قرار گرفت. عملیات اتصال دهی در سه دمای 950، 1000و 1050 درجه سانتی گراد و در زمان 120 دقیقه انجام شد. پس از انجام اتصال، خواص مکانیکی نمونه‌ها مورد ارزیابی قرار گرفت و آزمون های برش و میکروسختی روی نمونه‌ها انجام شد. به منظور بررسی دقیق ریزساختار اتصال به وجود آمده، بررسی ریزساختاری با میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی روبشی انجام شد. همچنین به منظور بررسی مقاومت به خوردگی اتصال به وجود آمده، نمونه ها در محلول شبیه سازی شده بدن (sbf) به مدت 21 روز غوطه ور شدند. نتایج آزمون برش نشان داد که نمونه اتصال یافته در دمای 1000 درجه سانتی گراد، استحکام برشی بیشتری از خود نشان داد. آزمون میکروسختی نشان داد که در فصل مشترک اتصال، سختی برخی نقاط از فلزات پایه هم بیشتر شده که به دلیل ترکیبات بین فلزی به وجود آمده بود. بررسی ریزساختاری نمونه ها نشان داد که با افزایش دمای اتصال، عرض ناحیه اتصال افزایش و منطقه انجماد غیرهمدما (asz) در نمونه ها کاهش یافت. نتایج آزمون خوردگی نشان دهنده کمتر بودن میزان خوردگی در نمونه اتصال یافته در دمای 1000 درجه سانتی گراد بوده که علت آن کمتر بودن ترکیبات بین فلزی به وجود آمده در این دما بود.