تآثیر عملیات حرارتی پس گرم بر رفتار خوردگی نواحی مختلف اتصالات جوشی آلیاژ تیتانیم ti-6al-4v جوشکاری شده به روش اصطکاکی اغتشاشی

یکی از مشکلات جوشکاری ذوبی آلیاژ تیتانیم ti-6al-4v جذب گازهای اکسیژن، نیتروژن و هیدروژن و تشکیل ترکیبات و ریزساختارهای نامناسبی است که می تواند خواص مکانیکی و رفتار خوردگی این آلیاژ را تحت تاثیر قرار دهد. در صورتی که از فرایند جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی استفاده شود، می توان از جذب گازها جلوگیری کرده و با کنترل ریزساختار، خواص مکانیکی مناسب تری بدست آورد. در این تحقیق از فرایند جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی جهت اتصال لب به لب ورقهای سه میلی متری آلیاژ تیتانیوم ti-6al-4v استفاده شد. آنگاه جوش های حاصل از شرایط بهینه در دمای 950 درجه سانتی گراد به مدت 1 ساعت در محیط گاز خنثی تحت عملیات حرارتی نرماله قرار گرفته و پس از آن ریزساختار نواحی مختلف جوش با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی(fesem)، آنالیز عنصری با روش eds، آنالیز فازی با روش xrd و رفتار خوردگی آنها با استفاده از پتانسیواستات و در محلول 5 درصد اسید کلریدریک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از انجام عملیات حرارتی پس از جوشکاری نیز نشان داد که این عملیات تاثیر به سزایی در افزایش پتانسیل و نزدیک کردن سرعت خوردگی نواحی مختلف جوش داشته است. به طوری که اگر سرعت خوردگی ناحیه انتقال قبل از عملیات حرارتی حدود 5/3 برابر ناحیه اغتشاش و 10 برابر فلز پایه باشد؛ این اختلاف بعد از عملیات حرارتی کمتر از 5/2 برابر ناحیه اغتشاش و 4 برابر فلز پایه خواهد بود. این عملیات تاثیر چندانی در کاهش اختلاف سرعت خوردگی در سرعت های پیشروی متفاوت نداشته و اختلاف کمترین و بیشترین سرعت خوردگی بعد از عملیات حرارتی برای سرعت های پیشروی گوناگون حدود دو برابر شده است. در مجموع می توان گفت عملیات حرارتی پس از جوش اختلاف سرعت خوردگی در نواحی مختلف جوش را کم کرده است، ولی تغییری در سرعت خوردگی جوش های به دست آمده در سرعت های پیشروی متفاوت به وجود نیاورده است