بررسی جوشکاری اکتیو تیگ با فلاکس های متفاوت بر روی فولاد ساده کربنی

جوشکاری به روش تیگ (tig) یکی از بهترین روشها برای دستیابی به یک جوش با ویژگی های خوب است ولی مشکل عمده این روش محدودیت در ضخامت جوشکاری است. برای حل این مشکل از فلاکس های فعال کننده در محل جوشکاری استفاده می شود که باعث افزایش عمق نفوذ بدون تغییر در خواص مکانیکی جوش می گردد این نوع جوشکاری جوشکاری اکتیو تیگ (active tig) نامیده می شود. در این پژوهش اثر فلاکس های sio2، caf2، fe2o3، al2o3، caso4، cscl، kcl و bacl2 بر روی عمق نفوذ و عرض مقطع جوشکاری فولاد ساده کربنی بررسی و مقایسه شده است. در این آزمایش فولاد ساده کربنی روتراشی شده و فلاکس های حل شده دراستون قبل از جوشکاری اتوماتیک در محل جوش اعمال شده است. سپس مقطع جوشکاری متالوگرافی شده است و مشاهده شد که فلاکس al2o3از مابقی فلاکس ها عمق نفوذ بیشتری داشته است. به طور کلی فلاکس های داری اکسید بیشترین عمق نفوذ را داشته اند.