بررسی جوش پذیری فولاد گالوانیزه جدید استحکام بالای پیشرفته دو فازی (dp) بدنه خودرو به روش جوشکاری مقاومتی نقطه ای

در این پژوهش جوش پذیری، ریزساختار و آنالیز شکست فولاد توسعه یافته استحکام بالای پیشرفته دو فازی (dp) بدنه خودر که با آنالیز شیمیایی و عملیات ترمومکانیکی خاص تولید شده بود و توسط جوشکاری مقاومتی نقطه ای انجام گرفته بود مورد ارزیابی قرار گرفت. لذا ورق فولادی آلیاژ سازی و ریخته گری شد و سپس جوش ها توسط بررسی های ریزساختاری میکروسکوپ الکترونی روبشی sem و آزمایش های مکانیکی ارزیابی شد. ریزساختار فولاد مورد مطالعه شامل زمینه فریت همراه فاز سخت مارتنزیت را نشان داد. ریز ساختار جوش کاملا مارتنزیتی و با حالت لایه ای بود. مشخص شد در اطراف منطقه جوش چند ناحیه متاثر از حرارت وجود دارد همانطور که ناحیه متاثر از حرارت haz-1، دمایی کمتر از دمای شروع استحاله فازی را تجربه می‌کند و حداکثر حرارت تا زیر ac1 می‌رسد. haz-2 در این ناحیه دما بین ac3-ac1 قرار دارد و استحاله فریت و آستنیت اتفاق می‌افتد. ناحیه ریزدانه و درشت دانه فولاد dp در haz-3 دارای دمایی کمتر از ذوب بوده و تا دمای ac3 می رسد. آنالیز شکست جوش ها نشان داد، تنشهای خمشی منجر به کشیده شدن تکه های فلز جوش و باقی ماندن این تنشها درون آن می شود. بنابر این شکست می تواند بصورت برشی در راستای ضخامت فلز جوش اتفاق بیفتد. همچنین پارگی می تواند در ایجاد شکست جوش توسط مکانیزم برش اتفاق بیفتد، بنابر این استحکام برشی فلز پایه بوسیله استحکام جوش کنترل می شود. نتایج شکست نیمه فصل مشترکی با کنده شدن جوش در ورق را نشان داد که بیشتر به دلیل عدم تحمل دکمه جوش و یا ناکافی بودن استحکام آن بود.