بررسی تاریخی روند حضور صنعتگران هَفشِجانی در صنعت جوش

شهر هفشجان، از شهرهای باستانی ایران واقع در استان چهارمحال و بختیاری امروزه به شهر جوشکاران و پایتخت صنعت جوش ایران شهرت دارد. بررسی تاریخی تحولات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی قرن اخیر نشان می دهد بر اثر حضور چارواداران و مُکاریان هفشجانی در خوزستان که به همزمانی با اکتشاف نفت در اواخر دوره قاجار مواجه شد؛ نیروی این جمعیت بزرگ که در جهت حمل و نقل در شریانهای ترانزیتی و شاهراه دسپارت، راه ارتباطی اصفهان به خوزستان، فعالیت میداشتند، این بار در پروژههای بزرگ انتقال اولین خطوط لوله نفت ایران به پالایشگاهها به کار گرفته شد. فعالیت جمعی این کارگران در اولین پروژههای نفتی سرانجام با استفاده از تکنولوژی جوش منجر به تبدیل شدن آنها به جوشکاران و تکنسینهای فنی و ماهر گردید. بطوریکه این صنعتگران از حدود نیم قرن گذشته تاکنون نقش مهمی در توسعه ذوب آهن اصفهان، فولاد مبارکه، فازهای مختلف پارس جنوبی از جمله عسلویه، پالایشگاههای خوزستان، شیراز، اصفهان، تهران و سرخس و کلیه پروژههای خطوط سراسری انتقال نفت، گاز و آب و... را داشتهاند. ردپای حضور جوشکاران هفشجانی حتی در پروژههای متعددی در کشورهای همجوار عراق، کویت، قطر، امارات متحده عربی و عربستان سعودی و فراتر از آنها در آفریقای جنوبی و اروپا نیز مشاهده میشود. بنابراین نام هفشجان، هوشنگان، جایگاه اسطورهای کشف آتش، امروزه بیش از پیش در صنعت جوش بعنوان یک برند ملی مطرح است. سرمایه انسانی حدود 7000 جوشکار و تکنسین هفشجانی در انواع مختلف جوش ذوبی و غیر ذوبی و روشهای جوشهای متعدد 2co ، کاپر، نیکل، آرگون و حتی جوش زیرآبی و... بکار برده میشود. قابل توجه است که در راستای اعتلای اقتصاد و صنعت ایران، جانهای بسیاری فدا شده؛ از آنجمله 21 شهید هفشجانی حادثه انفجار سرخس خراسان رضوی، 8 شهید هفشجانی حوادث تروریستی دیاله عراق و صدها جانباخته صنعتگر هفشجانی که همگی بر تارک تاریخ صنعت جوش ایران میدرخشند.