بازتاب شخصیت حضرت محمد (ص) در دوبیتی‌ها و لالایی‌های محلی تربت‌حیدریه

دوبیتی نخستین قالب اصیل ایرانی است که تقریبا از اوایل قرن پنجم هجری تا به امروز قالبی برای بیان اندیشه های شاعران به ویژه شاعران بی نام و نشان بوده‌ است و در فرهنگ و ادب عامه بیشترین کاربرد را برای بیان احساسات و عواطف به خود اختصاص داده است. با توصیف و تحلیل مضامین دوبیتی های محلی تربت حیدریه بر اساس منابع مکتوب و مسموعات شخصی از حافظان آن دوبیتی ها روشن گردبدکه محتوای اصلی دوبیتی های محلی مضامین عاشقانه بوده است وسرایندگان آنها از همان دریچه ای که به معشوق خود می نگریسته اند به شخصیت حضرت محمد(ص) نیز نگریسته اند که به صور گوناگون در دوبیتی های محلی بازتاب یافته است،‌ به گونه ای که گاه قربان قامت و چشم و زلف او (محمدص) شده اند وگاه نیز از او یاری جسته اتد وگاه شفاعتش را طلبیده اند. علاوه بر دوبیتی ها، لالایی ها و متل ها نیز چنین یاد کردی از پیامبر دارند.