بِسمِل در آئینه پژوهش

یکی از شخصیت‌های عرفانی باخرز، غلامعلی تیموری متخلص به بِسمِل می‌باشد. این پیر عارف با روی آوردن به هنر شعر، شرح حال خود را به رشته نظم در می‌آورد و حاصل آن، تدوین دیوان شعر «بِسمِل در مسیل عشق» می‌گردد. بسمل قالب شعر را نه برای نام و نان بلکه برای ترسیم اندیشه‌های عرفانی خود، ذکر مشایخ عرفان، مسلک عارف، ارشاد مریدان و آرامش درونی خود برمی‌گزیند و در لابلای آنها موضوعات تاریخی و اجتماعی بسیاری که طی سال‌های حیات این شاعر عارف اتفاق می‌افتد، گنجانده شده است. پیر باخرز با صرف سال‌های طولانی از عمر خویش در مسیر عرفان و ادب که ناملایمات بسیاری را نیز متحمل می‌شود، به جایگاهی می‌رسد که امروزه دوستداران زیادی مجذوب اندیشه‌های عرفانی اش شده‌اند. از آنجا که هنر و هنرمند در هر منطقه، جایگاه والایی دارد لذا نیاز هست جهت شناساندن این چهره ادبی- عرفانی، پژوهشی در خصوص شخصیت و آثار او به رشته تحریر درآید.