کشف و بررسی ریشه شناسانه‌ی اهریمن پرستی در یک آیین باستانی لارستانی

ایران به لحاظ تلاقی فرهنگ‌های رنگارنگ سرزمین آیین‌ها و سنت‌های کهن است. فرهنگ و تمدن ایران زمین با وجود همه‌ی کشف‌ها و کاوش‌ها هنوز به طور کامل رخ ننموده است.بشر در گذر تمدن از سه عصر جادو،دین و علم گذشته است.جستار حاضر به بررسی ریشه شناسانه‌ی اهریمن پرستی در یک آیین کهن از ده‌ها آیین باستانی بخشی از خطه پهناور جنوبی ایران(لارستان) می‌‌پردازد.نیرومندترین عنصر تاثیرگذار بر باورهای انسان باستانی جادو است.شاید بتوان جادو را نخستین کوشش بشر در برخورد با پدیده‌های طبیعی نامید.جادو زمانی پدیدار گشت که بشر خود آستین بالا زد و برای زدودن دشواری‌های پیرامون خود به تکاپو افتاد و ناتوانی‌های خود را با نیروهای فراانسانی و گاه فرازمینی در میان نهاد.کوشید که نیروهای فرازمینی را که به زعم او گرداننده جهانند را ترغیب یا وادارکند تا جریان طبیعی حوادث را،آنگاه، که به زیان اوست به سود خود برگرداند.گرچه دراین گذرگاه گاه دچار برداشت‌های نادرستی گردید که قرن‌ها و هزاره‌ها در بند آن ماند.در باور انسان نخستین(ایرانیان) نیروهای تاثیرگزار بر طبیعت به دو گروه و دسته تقسیم می‌شدند.گروه نخست برهم ریزنده و نیروهای منفی و تاریک بودند که منشا آن را 'اهریمن' می‌دانستند و گروه دوم دهنده‌ی نعمت و آسایش و نیروهای مثبت و روشن بودند که منشا آن را 'اهورامزدا' می‌دانستند.با توجه به در دسترس نبودن منابع متعدد معتبر گمان می‌رود که اندیشه‌ی دوگانه پرستی در نزد ایرانیان باستان ریشه در آیین 'زروان' داشته باشد. مغان می‌گویند قبل از اینکه زمین و آسمان و هستی به وجود بیاید زروان هزاران سال نیایش و قربانی کرد که دارای پسری شود که او را 'اورمزد' بنامد اما 'اورمزد' و 'اهریمن' در زهدان وی به وجود آمدند.زروان که آگاهی یافت عهد کرد که به هرکدام زودتر به دنیا آمدند پادشاهی هزاره نخست جهان را بدهد. اهریمن بدبو و تاریک زودتر از زهدان 'زروان' بیرون آمد و تسلط جهان را در دست گرفت.بدین‌سان انسان‌ها برای خشنود نگاه داشتن اهریمن و در امان ماندن از شر او برای او نذورات داده و قربانی می‌کردند.