انعکاس عناصر فرهنگ عامیانه در آثار داستانی جلال آل احمد

فرهنگ عامیانه، نمایانگر نحوه ی تفکر و دستاوردهای مادی و معنوی زندگی اجتماعی انسان ها در تمام ادوار تاریخ بوده است و همواره به عنوان منبعی ملموس و جزیی نگر در خصوص آداب، سنن و عادات مردم، قابل استناد و استفاده است. با رواج رو به رشد داستان نویسی و ورود مضامین و درون مایه های جدید به عرصه ی ادبیات داستانی، داستان و رمان نیز با فرهنگ عامیانه، آمیخته و مانوس شد. جلال آل احمد با به کار گیری زبان و لحن توده ی مردم در خلال آثارش و پرداختن به دغدغه ها و مسائل زندگی این قشر از جامعه، ضمن به اوج رساندن روند داستان-نویسی، در تجدید حیات و زدودن غبار از چهره عناصر عامه، گامی بلند و موثر برداشت؛ ضمن این که کاربرد مظاهر فرهنگ عامیانه با نوع شخصیت ها و فضای حاکم بر صحنه ی داستان ها، مناسبت و همخوانی دارد.