صورت‌بندی مسئله مطالعات فرهنگ مردم در ایران معاصر

هدف گفتار حاضر، صورت‌بندی پرابلماتیک مطالعات فرهنگ مردم در ایران معاصر می‌باشد. یکی از ویژگی های فکری جهان معاصر شکل گیری «گفتمان های فرهنگی» است که وظیفه آن آشنایی زدایی و نقد فرهنگی و اخلاقی این جهان است. برای مثال همانطور که لزلی جانسن در کتاب «منتقدان فرهنگ» اشاره می‌کند، گفتمان فرهنگی در بریتانیا از سال 1860 میلادی شروع می‌شود. البته در بریتانیا نیز این ادبا بودند که این نگرش را شروع کردند. در سایر جوامع معاصر و مدرن گفتمان فرهنگی شکل گرفته است. به عبارت دیگر این گفتمان فرهنگی، گفتمانی جهانی است که ملت‌ها به نقد خودشان در دنیای معاصر می‌پردازند.در ایران معاصر، یعنی ایران دوره مشروطه تا به امروز، «گفتمان‌های فرهنگی» وجود دارد که از درون تاریخ معاصر بیرون آمده‌اند و از پویایی و تعامل و همفکری و گفتگوی درونی انسان ایرانی با موقعیت تاریخی خود شکل گرفته است و از اصالت و خلاقیت و بدیع‌گویی یا یکتایی و خاص‌بودگی برخوردار است. این بدان معنی نیست که نمی‌توان این گفتمان‌ها را نقد کرد.