جلوه های بدیع گویش نیشابوری در شعر شاعر خشتمال

گویش های مختلف هر زبان سرشار از عناصر غنی و ارزشمند زبان هستند . این عناصر را عموماً از زبان گفتاری عامه مردم و خصوصا سالمندان استخراج می کنند. آنچه باید به آن عنایت بیشتری کرد جست و جوی عناصر گویشها در لابلای متن های مکتوبی است که از سوی مردم عامی کوچه و بازار در اشکال گوناگون و متنوع نوشته و تولید می شود 0 در مقاله حاضر این موضوع ، با جست و جوی عناصر گویش نیشابوری در لابلای ابیات یک شاعر موفق مکتب نرفته ، به نام حیدر یغما ، شاعر خشتمال نیشابوری ، دنبال شده است ؛ کارگری ساده و کم بضاعت در میان توده مردم ، که سودای سرودن و اندیشیدن باعث ایجاد صدها غزل و هزاران بیت از سوی او شده است . این ابیات سرشارند از فضاها و تصویرهای زندگی عامه مردم در کوچه و خیابان و صحرا وکوه . از همین روست که در لابلای این تصاویر شاعرانه ،جلوه های ناب و کاربردی گویش نیشابوری ظهور و بروز پیدا کرده است .برای انجام پژوهش حاضر ، تک تک ابیات تمام دیوان حیدر یغما بررسی شده و با عنایت به نیشابوری بودن نویسنده و اشراف به این گویش ، جلوه های گوناگون این گویش استخراج و در چند ساحت ارائه شده است . دستیابی به برخی ساختارهای خاص کلمات در این گویش ، ضرب المثل ها و کنایات مختص آن ، ترکیبات بدیع شاعرانه و تشبیهاتی که از رهگذر شرایط خاص منطقه ای و گویشی به این ابیات راه یافته ، برخی از دستاوردهای این پژوهش است .اگر این کار بتواند توجه پژوهشگران گویش ها را به سمت موارد مشابه در هر گویش جلب کند توفیق این مقاله بیشتر خواهد بود .