بررسی تاثیر آب‌بند کردن پوشش‌های سپر حرارتیysz با استفاده از نانو ذرات sic بر مقاومت به خوردگی داغ و استحکام چسبندگی اعمال شده به روش پاشش پلاسمایی با شرود غلاف جامد (ssps)

اکسیداسیون پوشش فلزی، رشد لایه‌ی اکسید رشد یافته با حرارت و خوردگی داغ، مکانسیم های عمده‌ی تخریب در پوشش‌های سد حرارتی هستند. در این پژوهش به منظور افزایش مقاومت به خوردگی داغ و استحکام چسبندگی پوشش های سد حرارتی، از روش آب بند کردن آن ها با استفاده از پاشش 30 میکرومتری نانو ذرات کاربید سیلیسیم بر روی سطح پوشش سرامیکی استفاده شده است. بدین منظور نمونه ای با ترکیبی متشکل از ysz+10-15%wt sic با ضخامت حدود μm30 با بهره گیری از روش پاشش پلاسمایی شرود غلاف جامد بر روی لایه ysz ایجاد گردید. پس از انجام آزمون های استحکام چسبندگی و خوردگی داغ، مشخصه های ساختاری و ترکیبی هر یک از آن ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) و آنالیز پراش پرتو x (xrd) مورد ارزیابی قرار گرفت. استحکام کششی به دست آمده از آزمون استحکام چسبندگی برای پوشش ysz بدون ذرات sic ، 40 و برای نمونه کامپوزیتی دارای نانو ذرات sic، mpa 33 به دست آمد. نتایج تست خوردگی داغ نشان می دهد که استفاده از نانو ذرات sic به عنوان ماده ی آب بند کننده موجب افزایش مقاومت به خوردگی داغ در پوشش های سپر حرارتی می شود.