ایجاد پوشش های زیست فعال بر روی فلزات مورد استفاده در مهندسی پزشکی

پوشش‌های زیست فعال به پوشش‌هایی گفته می‌شود که قابلیت کاربرد برای مصارف پزشکی از جمله ایمپلنت‌ها و پروتزهای زیست فعال را دارند. ویژگی اصلی این ها، زیست سازگار بودن با محیط بدن و عدم ایجاد سمیّت است. این پوشش‌ها با هدف استخوان سازی، ترمیم و جایگزینی بافت موجودات زنده مورد استفاده قرار می‌گیرند. از جمله پوشش های زیست سازگار می‌توان به پوشش‌های بیوسرامیکی، بیوکامپوزیتی و بیوپلیمری با خاصیت زیست فعالی بالا اشاره نمود. این پوشش‌ ها با جذب کلسیم و فسفر منجر به تشکیل بافت استخوان می ‌شود. امروزه شیشه‌های زیست فعال بیشتر مورد توجه محققین بوده اند. با ترکیب نمودن این شیشه‌های زیست فعال با بیوپلیمرها و بیوسرامیک‌ها میتوان خواص مکانیکی را در کنار خاصیت زیست فعالی تا حد زیادی بهبود بخشید. این پوشش ها برای انواع زیرلایه ها به منظور افزایش زیست فعالی و زیست سازگاری آنها، قابل استفاده هستند.