مروری بر روش های اصلاح سطح پلیمر طبیعی سلولز

الیاف طبیعی سلولوزی افزون بر داشتن خاصیت زیست سازگاری و زیست تخریب پذیری استحکام زیادی دارند. بنابراین جایگزینی مناسب برای الیاف سنتزی و الیاف شیشه هستند. با وجود این،کاربرد صنعتی سلولوز به عنوان الیاف طبیعی به دلیل برخی خواص آن از جمله آبدوستی شدید و واکنش پذیری کم، با محدودیت مواجه شده است. برای رفع این عیب، سلولوز باید به روش های مختلفی اصلاح شود. یکی از مهمترین روش ها اصلاح شیمیائی می باشد که در این روش اورتان دار کردن، کربوکسی متیل دار کردن، سیلان دار کردن، سولفون دار کردن،اکسایش و پیوند زنی پیشنهاد می گردد. هر یک از این ترکیبات و روش ها بسته به جایگاه استفاده این پلیمر مورد استفاده قرار می گیرند به طور مثال برای افزایش خاصیت آب دوستی سلولز، حضور گروه های قطب ی هیدروکسیل در نانوالیاف سلولزی سبب ایجادآب دوستی شدید و پراکندگی غیریکنواخت آنها در محیط های غیرقطبی می شود.