مشخصه‏یابی ساختاری و ارزیابی رفتار تریبولوژیکی پوشش‏های پرمالوی آهن- نیکل و نانوکامپوزیتی آهن- نیکل- تیتانیا تهیه شده به روش رسوب‏دهی الکتریکی با جریان پالسی در فرکانس‏های اعمالی مختلف

پوشش‏های پرمالوی آهن- نیکل به دلیل برخورداری از ویژگی‏های مغناطیسی منحصر به فرد، در صنایع الکترونیکی و هوا فضا کاربرد بسیار زیادی دارند. پوشش‏های پرمالوی باید دارای مقاومت به سایش، چسبندگی و سختی مناسب باشند، اما به دلیل خواص مکانیکی نامطلوب استفاده از آنها در کاربردهای مغناطیسی محدودیت دارد. در این پژوهش پوشش‏های نانوساختار آلیاژی آهن- نیکل و کامپوزیتی آهن- نیکل- تیتانیا به روش آبکاری الکتریکی با جریان پالسی بر روی زیرلایه مسی ‏رسوب‏دهی شدند و تاثیر فرکانس پالس بر مورفولوژی سطحی، ترکیب شیمیایی، ریزساختار، سختی، مقاومت به سایش و مکانیزم سایشی پوشش‏ها با استفاده از sem، eds، میکروسختی ویکرز و تست مقاومت به سایش پین روی دیسک بررسی گردید. نتایج sem نشان داد که یک مورفولوژی ترکیبی سوزنی و گل کلمی همگن حاصل شده و در فرکانس‏های بالاتر، موفولوژی کمی فشرده‏تر و متراکم‏تر شده است. همچنین با افزایش فرکانس اعمالی، مقدار نیکل در پوشش کاهش و مقدار آهن و تیتانیای رسوب کرده افزایش می‏یابد. نتایج میکروسختی نشان دهنده افزایش خطی در سختی پوشش‏ها با افزایش فرکانس پالس به hz500، به دلیل تغییرات ترکیب شیمیایی، اثر ترکیبی اصلاح دانه‏ و مکانیزم استحکام پراکندگی می‏باشد. همچنین در فرکانس‏های بالاتر، با افزایش غلظت نانوذرات تیتانیا در زمینه و ممانعت شبکه در برابر حرکت نابجائیها، میزان درگیری پین ساینده با سطح و قفل شدن سطوح شده پوشش کمتر شده و این امر سبب کاهش ضریب اصطکاک و نرخ سایشی می‏شود. مطالعه رفتار تریبولوژیکی نمونه‏ها نشان داد که مکانیزم سایشی غالب در پوشش‏های پرمالوی از نوع چسبان می‏باشد، اما با افزایش فرکانس اعمالی و نانوذرات تیتانیا در زمینه آهن- نیکل، شیارهای سایشی و مقدار ذرات فرسوده سائیده شده به طور چشمگیری کاهش یافته و هر دو مکانیزم سایشی چسبان و خراشان در سطوح سایشی دیده می‏شوند.