رهیافت‌های مفهوم اجتماعی هویت برای نظام آموزش و پرورش

مفهوم هویت با پرسش 'من چه کسی هستم' از نخستین دوره‌های حیات انسانی همواره مطرح بوده و در هر دوره‌ای پاسخی به‌خود گرفته است. تلاش نگارندگان بر‌ این است که مفهوم هویت را در فضای تعلیم و تربیت موردتامل قرار داده و چگونگی عمل‌کرد تعلیم و تربیت بر‌اساس مفهوم هویت تبیین کنند. سوال اصلی پژوهش عبارت‌است‌از اینکه عمل تعلیم و تربیت در پرورش هویت بر مبنای مفهوم هویت چگونه بایستی به انجام رسد؟ این پژوهش از اشکال پژوهش‌های فلسفی و با روش ‌تحلیلی- استنتاجی انجام شده است‌. نتایج نشان می‌دهد که شروع فرایند هویت‌یابی با قرار‌گرفتن فراگیر در یک زمینه‌ی مبنایی یادگیری است. پس از مواجه‌شدن وی با زمینه‌ی یادگیری که همان زمینه‌ی هویتی است، چنانچه شرایط مناسب باشد، فراگیر تصوری از حضور خود را نسبت به آن زمینه‌ی ویژه بدست می‌آورد. فراگیر در راستای توسعه‌ی این تصویر، نشانه‌هایی از وضعیت جدید هویتی را در خود بروز می‌دهد که وجود بستر مناسب آموزشی در تحقق این امر ضروری است. چنانچه فراگیر به این مرحله برسد و از طرفی مولفه‌های هویتی در ارتباط با موقعیت آموزشی در وی به ظهور رسیده باشد، امکان درونی‌شدن وضعیت موردنظر تربیتی در فراگیر ایجاد شده و فرد به مرحله‌ی تثبیت هویتی می‌رسد.