اثربخشی قصه درمانی برکاهش میزان اضطراب درکودکان 10تا12سال درشهربندرعباس

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر قصه گویی در کاهش میزان اضطراب درکودکان 10تا12ساله انجام گرفت. در چارچوب روش شبه تجربی در قالب یک طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل،جامعه آماری این پژوهش شامل تمام کودکان 10تا12 ساله شهر بندرعباس می باشد که 30 کودک دبستانی که به روش نمونه گیری تصادفی از بین کودکان 10تا12 ساله این شهرانتخاب شدند . دراین تحقیق از پرسش نامه: اضطراب اسپنس استفاده شده است ،این کودکان به طور تصادفی در دو گروه جایگزین شدند.درابتدا از هر دوگروه از طریق دوپرسش نامه اضطراب آزمون به عمل آمد سپس گروه آزمایش به مدت 10 جلسه تحت تاثیر متغیر مستقل قصه درمانی قرار گرفت و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. در پایان از هر دو گروه آزمون به عمل آمد تا تاثیر متغیر مستقل بر متغیر وابسته مشخص شود. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفت. فرضیه 1آموزش قصه درمانی بر کاهش میزان اضطراب کودکان 10تا12ساله تاثیر دارد پس از تعدیل نمرات پیش آزمون، تفاوت بین دو گروه آزمایش و کنترل در متغیر اضطراب از نظر آماری معنی دار است (67/17= f ، 005/0 > p). این مطلب بدان معنی است که قصه درمانی بر کاهش اضطراب دانش آموزان اثر بخش بوده است که با در نظر گرفتن ضریب اتای سهمی، می توان گفت که میزان اثر بخشی این آموزش نیز 61/0 می باشد نتایج نشان داد، قصه گویی در کاهش نشانه های اضطراب در کودکان مضطرب وخشمگین موثر بوده است.