بررسی عوامل عدم گرایش دانش آموزان متوسطه به رشته ریاضیات در جنوب کشور

این پژوهش به منظور بررسی عوامل عدم گرایش دانش آموزان متوسطه به رشته ریاضیات در چند شهر جنوب کشور در سال تحصیلی 1398-1397 انجام شد. روش تحقیق، روش توصیفی پیمایشی می‌باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان متوسطه دوره اول و دوم شهرستان میناب، جاسک، رودان و کهنوج که مشغول به تحصیل در نیمسال دوم تحصیلی سال 98 – 97 هستند و تعداد آنها در حدود 10000 نفر می باشد. برای انتخاب نمونه آماری پژوهش حاضر، ابتدا به کمک جدول مورگان حجم نمونه را که 360 نفر می باشد از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. اطلاعات مربوط به تحقیق انجام شده در این زمینه، به صورت کتابخانه ای از طریق منابع اطلاعاتی الکترونیک و غیر الکترونیک جمع آوری می شود و اطلاعات مربوط به مسئله اصلی تحقیق به صورت میدانی و با کمک پرسش نامه جمع آوری شد. روایی این پرسش نامه به کمک پنج کارشناس خبره آموزش ریاضی انجام شد و مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن به کمک آزمون آلفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفت که ضریب آلفای مربوط بالاتر از 7/0 بدست آمد، لذا پایایی آزمون ها مورد تایید است. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون t دو نمونه مستقل استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که تنفر دانش آموزان از درس ریاضی و استعداد کم دانش آموازن، بازارکار و درآمد کم رشته ریاضی در مقابل سایر رشته ها، راهنمایی های خانواده، فامیل، دوستان و مشاورین تحصیلی در عدم گرایش دانش آموزان به رشته ریاضی تاثیر مستقیم داشت و عدم صلاحیت کافی دبیران ریاضی در گرایش دانش آموزان به رشته ریاضی تاثیر نداشت.