بررسی اثر بخشی آموزش نظریه ی ذهن بر کاهش اختلال نافرمانی مقابله ای و افزایش توانایی نظریه ذهن در کودکان 10 تا 12 سال

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش نظریه ی ذهن بر کاهش اختلال نافرمانی مقابله ای و افزایش توانایی نظریه ذهن در کودکان 10 تا 12 سال شهرستان میناب انجام شده است. نمونه 40 نفر از دانش آموزان 10 تا 12 سال شهرستان میناب و مادرهایشان گرد آوری شده است. ﮐﻮدﮐﺎن ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ ﺑﻪ ﻣﺪت 9 جلسه آموزش ﻧﻈﺮﯾﻪی ذﻫﻦ را درﯾﺎﻓﺖ ﻧﻤﻮدﻧﺪ. اﺑﺰار ﭘﮋوﻫﺶ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪی csi-4 و آزﻣﻮن ﺑﺎور ﮐﺎذب ﺑﻮد. دادهﻫﺎ ﺑﺎ روش ﺗﺤﻠﯿﻞ ﮐﻮوارﯾﺎﻧﺲ ﻣﻮرد ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. همچنین سنجش توانایی نظریه ذهن حاکی از وجود ضرایب همبستگی بالا بین نمرات پیش تست و پس تست متغیر نافرمانی مقابله‌ای است، برای آزمون این فرضیه از روش تحلیل t برای گروه‌های مستقل استفاده شد. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎی ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه از ﺗﺤﻠﯿﻞ ﮐﻮوارﯾﺎﻧﺲ، ﻣﺪاﺧﻠﻪﻫﺎی ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﻧﻈﺮﯾﻪی ذﻫﻦ ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﯾﺶ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﻧﻈﺮﯾﻪی ذﻫﻦ و ﮐﺎﻫﺶ ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮی ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل ﮔﺮدﯾﺪ. ﺑﺎ اﺳﺘﻨﺎد ﺑﻪ ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎی ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﯽﺗﻮان ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ آﻣﻮزش ﻧﻈﺮﯾﻪی ذﻫﻦ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﯾﺶ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﻧﻈﺮﯾﻪی ذﻫﻦ و ﮐﺎﻫﺶ ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮی ﮐﻮدﮐﺎن ﮔﺮدد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮ آﻣﻮزش اﯾﻦ ﻣﺴﺎﺋﻞ در ﺑﺎﻓﺖ واﻟﺪ-ﮐﻮدک و در دبستان‌ها ﺑﺮای رﺷﺪ دانش آموزان ﺗﺄﮐﯿﺪ ﮔﺮدد.