ایمان و ماهیت آن مقایسه دیدگاه علامه سعدالدین تفتازانی و علامه طباطبایی

پرسش از 'ایمان و ماهیت آن' مهمترین مبحث کلامی سده اول هجری بود که با پاسخهای شتابزده و به دور از تامل به آن موجی از تکفیر و کشتار جامعه مسلمانان را فراگرفت و به شهادت امام علی چهارمین خلیفه از خلفای راشدین و امام اول شیعیان انجامید، اما آنچه در زمان حاضر توجه به اندیشه متفکران مسلمان در این زمینه را ضروری ساخته جنگهای متعدد میان مسلمانان است که گاه بر مبنای تکفیر یکدیگر صورت می گیرد. دراین مقاله با هدف شناخت ماهیت ایمان به عنوان مهمترین مبنا در مسائل اعتقادی مسلمانان، به بررسی مسائلی مانند پیوند ایمان و عمل، ملاک و میزان صدق مومن بر افراد و تشکیک پذیری ایمان از دیدگاه علامه سعدالدین تفتازانی و علامه طباطبایی پرداخته و از نتایج آن اینکه تفتازانی ایمان را صرف تصدیق قلبی می داند که عمل در آن دخالتی ندارد و طباطبایی ایمان را علاوه بر تصدیق مشروط به التزام عملی و تکامل آن را در گرو عمل صالح می داند و اگرچه تشکیک پذیری ایمان را هر دو پذیرفته اند، تفاوت در مذهب، سبب تفاوت در تفسیر آنان شده است.