بررسی رابطه بین راهبردهای خودتنظیمی یادگیری و خودکارآمدی تحصیلی با اهمال کاری تحصیلی دانشجویان دانشگاه آزاد دزفول

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بررسی رابطه بین خودتنظیمی یادگیری و خودکارآمدی تحصیلی با اهمال کاری تحصیلی دانشجویان دانشگاه آزاد دزفول بود. نوع پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی دزفول در سال 99 بود. که از میان جامعه پژوهش نمونه ای به تعداد 384 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شد. جهت گردآوری داده های پژوهش از پرسشنامه راهبردهای یادگیری خود تنظیمی پینتریچ و دی گروت (1990)، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی(مک ایلروی و بانتینگ،2001) و مقیاس اهمال کاری تحصیلی لی (1986) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان صورت گرفت. یافته ها نشان داد که بین هر دو راهبرد خودتنظیمی با سازگاری تحصیلی دانش آموزان رابطه معنادار وجود دارد و بین خودکارآمدی تحصیلی با اهمال کاری تحصیلی دانشجویان رابطه معنادار دارد (01/0>p). همچنین نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که این مدل توان پیش بینی 8/23 درصد از اهمال کاری تحصیلی گروه نمونه را بر مبنای دو متغیر راهبردهای خودتنظیمی یادگیری و خودکارآمدی تحصیلی دارا بود (01/0>p).