رابطه باور هوشی و اهداف پیشرفت در دانش آموزان دختر دبیرستانی با اضطراب تحصیلی

این پژوهش با هدف بررسی رابطه باور هوشی و اهداف پیشرفت در دانش آموزان دختر دبیرستانی با اضطراب تحصیلی انجام شد. پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. از بین دانش آموزان دختر مشغول به تحصیلی در مقطع متوسطه دوم شهر تهران- ناحیه غرب با روش در دسترس تعداد 250 نفر انتخاب و ابزارهای خودگزارشی شامل پرسشنامه باور هوشی (دوپیرات و مارینه، 2005)، پرسشنامه اهداف پیشرفت (الیوت و همکاران، 2001) و پرسشنامه اضطراب امتحان (ساراسون، 1984) را تکمیل کردند. برای تحلیل دادهها در بخش آمار توصیفی از شاخصهای میانگین و انحراف استاندارد، ضریب همبستگی پیرسون و در بخش آمار استنباطی از رگرسیون چندگانه با روش ورود همزمان در نرمافزار آماری spss 26 استفاده شد. نتایج نشان داد که براساس ضریب تعیین تعدیل شده 26/0 درصد از واریانس اضطراب تحصیلی دانش آموزان براساس باور هوشی قابل تبیین است. ضرایب استاندارد و غیراستاندارد رگرسیون چندمتغیره به روش همزمان نشان داد هر یک از ابعاد باور هوشی شامل بعد ذاتی (05/0p< و 297/0- =β) و بعد افزایشی (05/0p< و 296/0-=β) می ‏توانند اضطراب تحصیلی دانش آموزان را پیشبینی کنند. همچنین، نتایج نشان داد که براساس ضریب تعیین تعدیل شده 16/0 درصد از واریانس اضطراب تحصیلی دانش آموزان براساس اهداف پیشرفت قابل تبیین است و ضرایب استاندارد و غیراستاندارد رگرسیون چندمتغیره به روش همزمان نشان داد هر یک از ابعاد اهداف پیشرفت شامل هدف تبحر (05/0p< و 454/0- =β)، اجتناب/عملکرد (05/0p< و 286/0 =β)، اجتناب/تبحر (05/0p< و 263/0- =β) و رویکرد/تبحر (05/0p< و 189/0- =β) می ‏توانند اضطراب تحصیلی دانش آموزان را پیشبینی کنند.