روش آموزش معکوس در درس ریاضی و بررسی میزان تاثیر آن در کلاس درس

این پژوهش به بررسی یکی از روش‌های کارآمد کردن تدریس یک معلم ریاضی و مقایسه‌ی آن با روش‌های سنتی تدریس می‌پردازد. روش پژوهش توصیفی-پیمایشی است و روش تدریس مورد یررسی در این مقاله آموزش به روش معکوس در درس ریاضی پایه‌ی نهم متوسطه‌ی اول در یکی از مدارس شهرستان میناب از استان هرمزگان است. جامعه‌ی آماری مورد بررسی در غالب دو گروه30 نفره که به روش نمونه گیری چند مرحله‌ای انتخاب شدند می‌باشد، این دو گروه یکی گروه شاهد و دیگری گروهآزمایش برای دو روش تدریس معکوس و سنتی می‌باشد و ابزار پژوهش، آزمون‌های معلم ساخته به صورت پیشآزمون و پس آزمون است که بعد از اینکه پیش آزمون به عمل آمد به مدت 5 جلسه روش تدریس معکوس و سنتی اجرا شد و بعد از آن پس آزمون از هر دو گروه به عمل آمد و داده‌های لازم برای پژوهش جمع آوری شد. داده‌های پژوهش با استفاده از آمار استنباطی تحلیل شد. از یافته‌های این پژوهش می‌توان به اثرگذاری بالاتر آموزش معکوس بر پویایی کلاس و افزایش اتگیزه و یادگیری عمیق‌تر دانش آموزان نسبت به روش‌های سنتی اشاره کرد.