بازیهای بومی و محلی و تاثیر آن در یادگیری ریاضیات

ریاضیات از درسهای مهمی است که یادگیری آن می تواند در تمامی عرصه های زندگی تاثیرگذار باشد. درس ریاضی عموماً برای بچه ها مشکل و حتی همراه با ترس و وحشت است. این در حالی است که ریاضی یکی از چند درسی است که در باز کردن ذهن دانش آموز و آموزش چگونه اندیشیدن نقش مهمی دارد. بسیاری از معلمان فرهیخته که هم به آموزش ریاضی علاقمندند و هم اشتیاق آموختن آن را به بچه ها دارند، همواره دنبال راه و روش هایی هستند که این درس را شیرین و فهمیدنی کنند و در واقع بچه ها را با ریاضیات آشتی دهند . به طور سنتی ریاضیات به صورت تجریدی تدریس شده است. یعنی اول تعاریف دقیق و معرفی مفاهیم به صورت انتزاعی انجام می گیرد، سپس سعی می شود دانش آموزان از طریق مثال های حل شده در کتاب و تمرین های آخر فصل درک بهتری از مفاهیم ریاضی پیدا کرده و قدرت بیشتری در به کارگیری روش ها و الگوریتم های ارائه شده بدست آورند. یکی از روش هایی که معلمان در تدریس ریاضی به کار می گیرند روش تجربه و عمل (بازی) است، که دانش آموزان خود در یادگیری مشارکت دارند. بازی آموزشی ابزاری است که در این روش و بر اساس نظریه های خاص کاربرد دارد.محققان عقیده دارند که استفاده از بازی ها به عنوان ابزار آموزشی سابقه زیادی دارد. کودکانی که به مدرسه می آیند بدون آن که تجربه ای از بازی های عددی داشته باشند با ارتباط میان ریاضی و موقعیت های مستقیم تدریس مشکل دارند (ویکفیلد ، 1997). بهتر است معلمان از بازی های آشنا به منظور پشتیبانی از اهداف آموزش ریاضی استفاده کنند.