بررسی دیدگاه های تربیتی سعدی

در گذشته، در غیاب روانشناسان و متخصصانی از این دست، همواره ادیبان و شاعران بودند که هنر خود را در « خدمت مفاهیم تربیتی به کار گرفته و سعی میکردند مخاطب را با این مفاهیم آشنا کنند .ازهمینروست که قسمت مهمی از ادبیات ما در چارچوب ادبیات تعلیمی گنجانده میشود .به جرات میتوان گفت که در میان شاعران و نویسندگان ادب فارسی نمیتوان کسی را یافت که به مسائل تربیتی نپرداخته باشد؛ اما بسیار نیستند شاعران و نویسندگانی که به اصول تربیت فرزند به طورویژه توجه کرده و در باب آن سخن رانده باشنددر این بین سعدی با داشتن دو اثر گران سنگ یکه تاز است. هدف این نوشتار بررسی دیدگاه های تربیتی سعدی است و به مراحل تربیتی از دیدگاه سعدی می پردازد. در این تحقیق ازز روش کتابخانه ای استفاده شده است. مسائل مربوط به تربیت در ضمن مطالعه ی آثار او فیش برداری شده و بر اساس عوامل موثر در تعلیم و تربیت تفکیک و تنظیم شده است.نتیجه ی تحقیق نشان می دهد که: سعدی مراحل محتلف تربیت را به سه دورۀ کودکی ،جوانی و پیری تقسیم میکند. او مهمترین و سرنوشت سازترین دورۀ آموزش و پرورش را، سالهای اولیه رشد کودک میداند. از دید سعدی مرحلۀ دیگر تربیت، دورۀ جوانی است. از نظر او مرحلۀ جوانی نیز، اهمّیّت ویژه ای دارد .جوان از نظر سعدی پرغرور است و متکبّر و جاهل. او دورۀ پیری را به دو مقوله ی پیری و خرد و پیری و سستی تقسیم می کند. سعدی در بعضی از مسائل تربیتی چون تاثیر عوامل ارثی و محیط در رفتار فرد، نقش تنبیه و تشویق در رفتار دانش آموزان از وطایف معلمان و رسالت اندیشمندان جامعه در تحکیم ارزش های انسانی و معنوی بسیار موشکافانه برخورد می کند. علاوه بر این در پرورش انسان ها، عوامل دیگری چون تفاوت های فردی، تمایلات و خواسته ها و نیاز های افراد و تجربیات گذشته را نیز موثر می داند