نگاهی به ارتباط نهاد دین با نهاد آموزش و پرورش با تاکید بر تربیت دینی در سند تحول بنیادین

' تربیت» و «دین» دو مفهوم کلیدی در حیات علمی و معنوی بشر است که پیوسته در کنار هم به کار رفته، و همراه هم هستند.هدف این مقاله، پاسخ به این سوال است که چه ارتباطی بین تعلیم و تربیت و آموزش و پرورش در تربیت دینی وجود دارد؟ که با روش تحلیلی استنادی و با ابزار کتابخانه ای تدوین شده است که در نهایت به روش تحلیل محتوای کیفی تفکیک ناپذیری و درهم تنیدگی تعلیم و تربیت و دین استنباط ونتایج ذیل حاصل گردید: حدود نقش آفرینی دین در حوزه تعلیم و تربیت، با تمرکز بر مبانی، اهداف و اصول این گونه است. دین مجموعه ای از مبانی تعلیم و تربیت که بیشتر جنبه نظری- فلسفی دارند فراهم می آورد، و نمی توان انتظار داشت که مبانی با جنبه علمی تجربی از دین اخذ گردد. بنابراین، اصول برگرفته از دین تام و تمام نخواهند بود، و باید با تحقیقات علمی- تجربی تکمیل شوند. در رابطه با اهداف، دین هدف غایی و مجموعه ای از اهداف کلی تعلیم و تربیت را تعیین می کند، که باید باتوجه به نیازهای متغیر جوامع به حسب مکان و زمان، جزئی تر و تکمیل شوند. براساس دیدگاه اسلامی، انسان نیاز به هدایت دارد و انبیا برای رفع این نیاز فرستاده شده اند. حوزه تعلیم و تربیت از جمله حوزه های مربوط به هدایت است، و اگر انسان، این حوزه را از دین جدا کند به طور قطعی دچار بحران های متعدد خواهد شد. در نهایت با توجه به رابطه دین و تربیت، در سند تحول بنیادین، تربیت دینی ناظر به آماده سازی فردی و جمعی متربیان در مسیر تحقق شان دینی و اخلاقی حیات طیبه است که در این سند به بهره گیری از نیروی عقل در شناخت و کسب معارف دینی اشاره شده است.