بررسی تاثیر پرخاشگری برتمایل به مصرف مواد مخدر در دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهرستان سقز

اعتیاد یک بیماری زیست‌شناختی، روان‌شناختی و اجتماعی است و عوامل متعددی در سبب‌شناسی تمایل به اعتیاد موثر است که در تعامل با یکدیگر به شیوع مصرف و سپس اعتیاد منجر می‌شود. یکی از این عوامل پرخاشگری می‌باشد که خود دارای ریشه‌ی روانی و اجتماعی می‌باشد و تاثیر بسزایی در گرایش به مصرف مواد مخدر دارد. بنابراین پژوهش حاضر به بررسی تاثیر پرخاشگری بر تمایل به مصرف مواد مخدر در دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهرستان سقز در سال تحصیلی 99-1398 می‌پردازد. جامعه این پژوهش شامل تمامی دانش‌آموزان دوره دوم دبیرستان‌های شهرستان سقز می‌باشد که از این تعداد 100 نفر به عنوان حجم نمونه با استفاده از نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شده‌اند و در میان آن‌ها پرسشنامه‌های پرخاشگری باس و پری با 30 سوال و پرسشنامه‌ی میزان تمایل به اعتیاد با 16 سوال که به صورت محقق ساخته و با استفاده از برخی منابع علمی از قبیل فرچاد و همکاران طراحی گردیده است پخش شد. ضریب همبستگی بین پرخاشگری و میزان تمایل به اعتیاد 34/0 به دست‌آمد (05/0p<) که نشان‌دهنده ارتباط مثبت بین این دو متغیر است. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که بین پرخاشگری و میزان تمایل به اعتیاد همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج بدست‌ آمده از تحلیل رگرسیون نشان می‌دهد که بین پرخاشگری و میزان تمایل به اعتیاد رابطه خطی وجود دارد. بر اساس یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت پرخاشگری در تمایل به مواد مخدر نقش مهمی دارد و از عوامل ایجاد تمایل به مواد مخدر محسوب می‌شود. رابطه‌ی خطی بین پرخاشگری و تمایل به اعتیاد نشان می دهد هر چقدر پرخاشگری در دانش آموزان بیشتر باشد زمینه‌ی تمایل و اعتیاد به مواد مخدر بیشتر می‌شود.