ارتباط بین اضطراب رقابتی و سطح عملکرد دانشجویان دختر علوم پز شکی یزد در دهمین المپیاد ورزشی

از عواملی که آمادگی روانی ورزشکاران را کاهش می‌دهد میزان اضطراب رقابتی است که ورزشکار قبل از آغاز رقابت به آن دچار شده و تاثیر منفی بر عملکرد ورزشکار می‌گذارد. هدف از این تحقیق ارتباط بین اضطراب رقابتی و سطح عملکرد ورزشکاران دختر دانشگاه‌ علوم پزشکی یزد در دهمین المپیاد ورزشی سال 1390 است. آزمودنی‌های تحقیق 40 دانشجوی دختر ورزشکاردانشگاه علوم پزشکی یزد در رشته‌های انفرادی(تیراندازی، بدمینتون، کاراته، تنیس روی میز، دو و میدانی)شرکت کننده در المپیاد ورزشی بودند. تحقیق حاضر از نوع توصیفی و روش همبستگی است. برای تجزیه و تحلیل نتایج، از نرم‌افزار spss ، v.16 استفاده شد که در آن از آزمون آنالیز واریانس (anova)، ضریب همبستگی پیرسون در تجزیه و تحلیل نتایج استفاده گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که بیشترین میانگین اضطراب ‌رقابتی مربوط به رشته کاراته با میانگین 24/4±24 و کمترین آن مربوط به رشته تنیس روی میز با میانگین51/4 ±50/19 می باشد. همچنین کل میانگین اضطراب رقابتی در این رشته های انفرادی ورزشی 77/5± 69/20می‌باشد.که این اختلافات از نظر آماری در سطح اطمینان 95 درصد معنی دار نیست. همچنین ورزشکاران بومی با میانگین اضطراب 05/6±6/20 و ورزشکاران غیر بومی با میانگین 60/3 ±21 می باشد. که این اختلافات از نظر آماری در سطح اطمینان 95 درصد معنی دار نیست. و همچنین سطح اضطراب رقابتی ورزشکاران خوابگاهی با میانگین 6/5±2/21 و ورزشکاران غیر خوابگاهی با میانگین 9/5 ±5/20 می باشد. که این اختلافات از نظر آماری در سطح اطمینان 95 درصد معنی دار نیست . نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد میزان همبستگی بین اضطراب رقابتی و سطح عملکرد ورزشکاران کاراته(98/.r = ، 00/0= pv (، تنیس روی میز (961/.r = ، 039/0=pv)، و دو و میدانی(54/.r = ، 03/0= pv (، معنادار است. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش مبنی بر وجود ارتباط بین سطح عملکرد و اضطراب رقابتی لازم است که مربیان و مسئولین ضمن بررسی اضطراب رقابتی بین ورزشکاران نسبت به کاهش آن به منظور افزایش عملکرد آنها تدابیری بیندیشید.