بررسی ضرورت وجود و موانع ایجاد مدارس هوشمند در ایران

سیستم آموزشی یک کشور موجبات حیات و بقای آن را ، در جامعه جهانی رقم خواهد زد .در کلاسهای درس امروزی ، ارائه ی دانش بیشترین زمان آموزشی را به خود اختصاص می دهد ، بنابراین فرصت کافی برای اجرایی شدن سایر اجزای روند آموزش شامل : ارایه دانش، فهم آن، کاربرد، تجزیه و تحلیل و ارزشیابی وجود نخواهد داشت . مسئولان رده بالای کشورها به خوبی میدانند ، که رشد جوامع دانایی محور با مرکزیت تولید علم ، برای حرکت از ' کشور در حال توسعه ' به ' کشور توسعه یافته ' بسیار ضروری میباشد . با توجه به رشد سریع فناوری در دهه های اخیر ، سازمانهای آموزشی و پرورشی کشورها به سیستمهایی با آموزشهای تلفیقی و کاربردی ، نیاز اساسی دارند . سیستمهایی که ، پیوند میان آموزشهای مدرن و سنتی را شکسته باشند و دانش پژوه در هر زمان و مکان و با حداقل امکانات روز بتواند به این آموزشها دسترسی داشته باشد . 'مدارس هوشمند ' محلی برای تحقق این خواسته خواهد بود . مقاله پیش رو ، مروری است بر ضرورت ایجاد مدارس هوشمند برای سیستم آموزشی یک کشور و پرداختن به مطالعات موردی مختلف ، جهت نشان دادن تحول عمیق و اساسی این نوع فرایند یاددهی - یادگیری ، برای بهره برداری بهتر و کارآمد تر از نیروهای انسانی . در این راه ، به موانع و مشکلات نیز اشاره خواهیم کرد و راه حلهای پیشنهادی که به گمان نویسنده ، میتواند راه گشا باشد نیز ارائه خواهد شد .