مقایسه هوش هیجانی، تاب‌آوری و سازگاری اجتماعی فرزندان زنان خانه دار با فرزندان زنان فرهنگی شهر بندرلنگه

هدف از پژوهش حاضر مقایسه هوش هیجانی، تاب‌آوری و سازگاری اجتماعی فرزندان زنان خانه دار با فرزندان زنان فرهنگی شهر بندرلنگه بود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش از نوع علی مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان مقطع متوسطه شهر بندرلنگه می باشد که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده تعداد 175 دانش آموز و با ابزار پرسشنامه (پرسشنامه هوش هیجانی بار- ان (1980)، پرسشنامه تاب آوری (cd-risc) کانر و دیویدسون (2003) و پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل) مورد بررسی قرار گرفتند. داده های گردآوری شده نیز در دو سطح توصیف (میانگین و انحراف معیار) و استنباط (t تست و مانوا) مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصله گویای آن است که فرزندان زنان خانه دار و فرهنگی در دو متغیر هوش هیجانی و تاب‌آوری تفاوت معناداری دارند؛ بدین معنی که هوش هیجانی در فرزندان زنان خانه دار بیشتر از فرزندان زنان فرهنگی است اما فرزندان زنان فرهنگی در تاب‌آوری نسبت به فرزندان زنان خانه دار بهتر عمل می‌کنند. در متغیر سازگاری اجتماعی نیز تفاوت معناداری بین دو گروه یافت نشد.