فرصت های رویکرد سرمایه گذاری در بانک ها با استفاده از روش حداقل مربعات تعمیم یافته

یکی از اقلام با اهمیت دارایی بانک ها، سرمایه گذاری اعم از سرمایه گذاری در سهام و سایر اوراق بهادار، سرمایه گذاری در شرکت های تابعه و فرعی و سایر سرمایه گذاری ها می باشند. به طور کلی ادبیات سرمایه گذاری در بانک ها، در دهه های اخیر با توسعه ابزارهای مالی بسیار توسعه یافته است. در این تحقیق به دنبال بررسی نقش و تاثیر سرمایه گذاری بانک ها بر سودآوری آن ها هستیم. به این منظور، شاخص سرمایه گذاری به کل دارایی به کار گرفته شده است. مدل به کار رفته در این پژوهش بر مبنای نظریه ساختارگرایی بوده که در آن بازده کل دارایی ها(roa) به عنوان متغییر وابسته و شاخص های تمرکز بازار، اندازه بازار و سرمایه گذاری به عنوان متغیرهای توضیحی تعریف می شوند. با توجه به محدود بودن اطلاعات آماری در شبکه بانکی از نظر زمانی، در این پژوهش از داده های ترکیبی برای افزایش حجم نمونه است استفاده شده است. بدین ترتیب برآورد مدل با استفاده از داده های ترکیبی ده بانک (پاسارگاد، ملت،صنعت و معدن، کشاورزی، پارسیان، سامان، توسعه تعاون، تجارت، اقتصاد نوین و صادرات) برای دوره زمانی 1396-1388 و بر اساس مدل اثر ثابت با روش حداقل مربعات تعمیم یافته (gls) انجام می شود. نتایج نشان می دهد که افزایش سرمایه گذاری برخلاف رویکرد سپرده پذیری تاثیر مثبتی بر بازدهی کل دارائیها و به تبع آن سودآوری داشته است که بر این اساس می توان نتیجه گرفت که بانک ها با افزایش سرمایه گذاری، می توانند در راه کاهش زیان و افزایش سودآوری قدم بردارند.