بررسی اجمالی و موردی مزایا، معایب و پیامدهای دورکاری در ایران

همراه با نزدیک شدن عصر صنعتی به انتهای خود با نوعی تحول و دگرگونی در روش های کار سنتی به علت تغییر فناوری بخصوص فناوری اطلاعات و ارتباطات روبرو هستیم، بطوریکه انقلاب رایانه ای تمام جوانب روان شناختی، اقتصادی، فنی و اجتماعی یک کار را مورد پوشش قرار می دهد. دورکاری شکل یا فرمی از استخدام انعطاف پذیر و روبه رشد محسوب می شود که به صورت موفقی در پیشرفت مشاغل مربوط به فناوری اطلاعات تاثیرگذار است. مدیریت زمان و فاکتورهای اقتصادی، از جمله کاهش هزینه رفت و آمد، کاهش آلودگی هوا و همچنین انعطاف پذیری بالای شغلی، ایجاد تعادل بین کار و خانواده، افزایش بهره وری و کیفیت کار، پایین آمدن سطح wfc و ... از جمله هزاران مزیت ظهور انقلاب دورکاری در سرتاسر دنیا به شمار می رود، بطوریکه همین انقلاب در لهستان در طی سالهای 2008 – 2010 باعث نجات ورشکستگی های عظیم کمپانی ها و سازمان های دولتی شده و یا اینکه بنابر گزارشات انجمن بین المللی دورکاری (itac)، در آمریکا شاهد رشد روزافزون 80 درصدی دورکاران در طی سال های 2005 -2012 و ظهور شرکت های آزادکار موفق جهانی همچون freelancer.com و ... هستیم. تصمیم گیری های سریع و بدون برنامه در راه اندازی برنامه های دورکاری، پایین بودن دستمزد، انزوای اجتماعی، پرزنتیسم و... از جمله عوامل شکست یک فرآیند دورکاری به حساب می آید، در کشور عزیزمان ایران نیز با وجود تمام پیشرفت های قابل ملاحظه در حیطه ی فناوری اطلاعات و ارتباطات، دورکاران و آزادکاران همچنان شغلی با آینده نامعلوم و بی پشتوانه را تجربه می کنند، بر همین اساس در این مقاله سعی شده بر اساس اطلاعات جمع آوری شده از مقالات و کتب ایرانی و خارجی و نیز ارزیابی داده های حاصل از نظرسنجی از دورکاران یکی از سایت های برون سپاری در حوضه ی تایپ و ترجمه (typeiran.com)، به چالش ها، معایب و مزایای دورکاری در ایران بپردازیم.